Sá hlær best........

....sem síðast hlær! Ætli þetta eigi hugsanlega við um kosningarnar eftir átta daga? Að Samfylkingin muni ef til vill barasta fá fína kosningu? Ég held allavega að þeir sem vilja flokkinn feigan ættu nú að hugsa sinn gang.

Það virðist sem vel unninn málefnapakki og úrvals mannskapur frambjóðenda, auk baráttuandans hjá hinum almenna Samfylkingarmanni, séu að skila okkur góðri sveiflu. Stemningin frá landsfundinum hefur haldist meðal flokksfólks og dæmi um það eru krafturinn í frambjóðendunum, sem virðast fá afspyrnugóðar viðtökur á vinnustöðum. Þannig var til dæmis gaman að hlusta í morgun á Róbert Marshall og Guðmund Steingrímsson í viðtali hjá Sigurði G. Tómassyni. Ferskleikinn sem fylgir þeim tveimur er eitt skýrasta dæmið um sóknarhug Samfylkingarinnar.

Ég held líka að við jafnaðarmenn höfum metið stöðuna eftir landsfundinn þannig að botninum væri náð í skoðanakönnunum, við hefðum engu að tapa en allt að vinna. Og þá setjast menn undir árarnar baráttuglaðir og reyna fyrst og fremst að hafa gaman af þessu! Þessi baráttuvilji er held ég að smita sér út til kjósenda. 

Svo virðist sem stjórnarflokkarnir séu á undanhaldi hinu mesta - enda sýna kannanir í kjördæmum, svo sem í Kraganum og Reykjavíkurkjördæmunum, að ríkisstjórnin er fallin. Ekki með 4,9 heldur með 4!

Vinstriflokkarnir gætu verið að vinna vel á þann 12. maí. Samfylkingin er að bæta vel við sig frá fylgislægðinni og tekur það fylgi reyndar að hluta frá VG. En VG hafa samt ekki dalað mikið og eru í flestum könnunum að tvöfalda fylgi sitt hið minnsta. Kannski sagan frá 1978 sé að endurtaka sig varðandi vinstra fylgið í landinu. En þá er bara að klúðra ekki framhaldinu, líktog þá var gert.....

Við skulum þó muna að enn er meira en vika þar til landsmenn skunda í kjörklefana. Og á þeim tíma getur margt gerst. Við getum klúðrað restinni af baráttunni en við getum líka haldið haus þar til ,,flautan" gellur. Mín tilfinning er sú að Samfylkingin muni akkúrat gera hið síðarnefnda. Það virðist ekki vera sami jarðvegur fyrir mistökum í kosningabaráttu hennar og einkenndi bæði kosningarnar 1999 og 2003.

En ég segi bara einsog í boltanum: OOOOOOOOOOOOOOOOOOGGGGGGGG BEEERJAAAAAAASSSTTTT!

Framsóknarflokkur tapar fylgi í Suðvesturkjördæmi

Upp upp mín sál og allt mitt geð!

Jæja, Samfylkingin er á leiðinni upp. 24,1 prósent er áþreifanleg bæting þótt enn sé talsvert í land frá kjörfylginu. Vissulega er eflaust um áhrif frá landsfundinum að ræða (rétteinsog há mælingin á Íhaldinu sýnir). En ég held samt sem áður að uppsveiflan sé varanleg.

Fylgið virðist einkum koma frá VG, sem enn eina ferðina virðast vera að toppa snemma. En við í Samfó (og VG) eigum núna fyrst og fremst að djöflast í Íhaldinu og það mættu Vinstri-grænir sérstaklega fara að hugsa um, því þeir hafa árum saman verið með Framsókn á heilanum. Til þess að fella stjórnina þarf að fella Íhaldið niður um þónokkur prósent.

Íslandshreyfingin hefur ekki erindi sem erfiði, og Frjálslyndir geta þurft að finna sér aðra vinnu. Þá sýnir könnunin svart á hvítu að ,,hrukkudýraframboðið" er andvana fætt - með aðeins núllkommafimm af hundraði.

Verst hvað mörg dauð atkvæði falla niður. Hættan á að núverandi ríkisstjórn haldi velli í sjálfum kosningunum er raunveruleg og þess vegna verður að spýta í lófana svo um munar.

Einnig er ljóst að sundurgreindar niðurstöður þessarar könnunar Gallúps og Ríkisútvarpsins sýna að staða Samfylkingarinnar er heldur lakari á mölinni en í dreifbýlinu. Þess vegna má Samfylkingarfólk á suðvesturhorninu (ég þeirra á meðal) hvorki una sér svefns né matar fram að kjördegi.

En í heildina er ánægjulegt að flokkur okkar virðist á siglingu og það er svo sannarlega góð sumargjöf.

Gleðilegt sumar!

Eftir harðan hægri vetur kemur vinstra vor!

Í dag lauk landsfundi Samfó í Egilshöll. Ég var á fundinum í gærkvöldi og eftir hádegið í dag og lýg engu um samhuginn sem einkenndi fundinn. Þrátt fyrir allan mótbyrinn sem Samfylkingin hefur með röngu og réttu mátt þola undanfarið - þá held ég svei mér þá að brimskaflarnir hinir stærstu séu að baki og lygnari sjór framundan.

Því miður átti ég ekki þess kost að vera við setningu fundarins í gær en heyrði upptöku af henni á heimasíðu flokksins. Stórkostlegt allt saman, verst að vera ekki á svæðinu. Ingibjörg var sérdeilis frábær og Mona Sahlin og Helle Thorning-Smidt eru glæsilegar forkvinnur sænskra og danskra krata. Þeim mæltist snilldarlega beint frá hjartarótum og sýndu enn og aftur hvers vegna jafnaðarstefnunni einni hefur tekist að skapa hina einu réttu þjóðfélagsgerð jöfnuðar og öflugs atvinnulífs.

Munurinn á okkur og hægrimönnum er svo augljós þegar uppi er staðið: Einstaklingurinn nýtur sín ekki nema í samfélagi við aðra einstaklinga. Hann er ekki til í einhverju tómarúms-mengi einsog frjálshyggjan kennir okkur.

Málið er einfalt hjá okkur jafnaðarmönnum. Okkur kemur það við að fólkið á næstu hæð eigi kannski varla til hnífs og skeiðar. Okkur kemur það við þegar börn komast ekki til tannlæknis sökum efnaleysis foreldranna. Okkur kemur það við þegar ömmur og afar bíða misserum saman eftir hjúkrunarrými. Okkur kemur það við þegar afkomu stórra hópa fólks er vísvitandi haldið niðri með stjórnvaldsaðgerðum.

Okkur kemur þetta allt við vegna þess að við erum jafnaðarmenn - vinstrimenn. Við líðum ekki ójöfnuðinn sem búið hefur um sig í þjóðfélaginu. Þessi ójöfnuður er sóun á mannauði, tækifærum og lífsgæðum.

Hæstvirtur fjármálaráðherra sagði á lokadögum þingsins: ,,Drengir, sjáiði ekki veisluna?" Nú kann vel að vera að Matthiesenarnir sjái veisluna. Og Engeyjarættin. Og H. Ben ættin. Og Björgúlfarnir. En sorrí Árni. Pupulnum var ekki boðið í partíið. Það var bara ætlað Ví-Æ-Pí-liðinu.

Einu sinni flugu allir á venjulega farrýminu í flugvélinni Ísland Airlines. En í dag flýgur fátæka fólkið á farangursgeymslu-farrýminu, skuldugur ómegðar-millihópaalmúginn með æðahnúta í sætaþrengslum á almennum klassa og loks Ví-æ-píið á einhverjum allsherjar Súper-Bisness-Saga-Klass. Er þetta virkilega það sem við viljum?

Nei! Ég neita að trúa því að fólk vilji festa í sessi stéttaþjóðfélagið sem tók okkur áratugi að losa okkur við á síðustu öld. Ég neita að trúa því að fólk vilji forgang hinna efnameiri að öllum gæðum okkar samfélags. Ég neita að trúa því að fólk vilji hella olíu á eld græðginnar og efnishyggjunnar. Ég neita að trúa því að fólk vilji ganga til fulls skrefið í átt að amerískum kapítalisma.

En hvernig komum við í veg fyrir áframhaldandi misskiptingu, óstjórn, valdhroka og sölu á ömmum? Jú - það er aðeins eitt svar við því! Ex-ess í vor!

Eftir fjórar vikur lýkur kapphlaupinu um atkvæði landsmanna. Jafnaðarmenn fara vel nestaðir í slaginn. Áhersla á börn, ungmenni, eldra fólk, endurreisn almannatryggingakerfisins, tiltekt í efnahagsmálum, nýtt tækifæri til menntunar, margverðlaunaðar hugmyndir um nýsköpun og friðsamari utanríkisstefnu. Allt þetta liggur fyrir í stjórnmálaályktuninni sem samþykkt var í Egilshöllinni í dag.

Allir fóru ánægðir og glaðir af fundinum. Þvert á hrakspár andstæðinga og álitsgjafa - þá var hann sá fjölmennasti í sögu flokksins. Mótlætið hefur þjappað okkur enn betur saman og nú er bara að breiða út fagnaðarerindið um frelsi, jafnrétti og bræðralag.

Ég held að Guðmundur Steingrímsson hafi hitt naglann á höfuðið þegar hann talaði í dag um endurreisn almannatryggingakerfisins. Ríkisstjórn afa hans - Stjórn hinna vinnandi stétta - ýtti úr vör alþýðutryggingunum svonefndu sem voru upphafið að almannatryggingum einsog við þekktum þær lengst af. Núna er sú Snorrabúð stekkur og ölmusur og biðlistar hafa fyrir löngu breytt velferðarkerfinu okkar svo óþekkjanlegt er orðið.

En sem betur fer er stjórn hinna græðandi stétta í andarslitrunum og einstakt tækifæri til þess að afplögga öndunarvélina þann tólfta maí næstkomandi. Við Samfylkingarfólk ætlum svo sannarlega að leggjast á árarnar og róa af krafti í átt að norræna velferðarsamfélaginu. Ný stjórn hinna vinnandi stétta er handan við hornið.

,,Eftir harðan hægri vetur kemur vinstra vor", sögðu Allaballarnir í sinni síðustu kosningabaráttu vorið 1995.

Megi svo verða.

Ingibjörg Sólrún: Erum orðin fullmótaður flokkur jafnaðarmanna

Mega engir dagar vera öðruvísi en aðrir?

Óskaplega eru nú þeir hjá Vantrú orðnir þreytandi í trúleysistrú sínni. Nú er ég enginn ofsatrúarmaður - frekar svona efasemdar-kristinn maður ef svo mætti segja. En það er magnað hvað einn selskapur getur látið helgidaga fara í taugarnar á sér!

Nú er ég ekki að segja að föstudagurinn langi hafi alltaf verið skemmtilegur dagur. Og í mínum uppvexti tóku menn þennan dag kannski full hátíðlega. Páskarnir voru reyndar almennt mesta lokunar-orgía ársins. Allt var læst og lokað. Vissulega mátti aðeins slaka á sumu í þeim efnum. Enda hef ég alltaf verið talsmaður þess að jólin ættu að njóta meiri friðhelgi en páskarnir, þar sem þau eru jú mikilvægasta og mesta hátíð ársins fyrir flestum.

Samt finnst mér allt í lagi þótt einhverjar hömlur séu á ,,athafnafrelsi" á stórhátíðisdögum. Þessir dagar eru til þess ætlaðir að fólk eigi sitt frí - líka fólk sem vinnur í verslunum. Mér fannst það til dæmis slæmt þegar Alþingi rýmkaði helgidagalöggjöfina fyrir tveimur-þremur árum og gekk meira að segja lengra en samtök kaupmanna höfðu lagt til. Þau voru aðeins að biðja um heimild til opnunar á hvítasunnunni (sem mér finnst allt í lagi) en ekki á föstudaginn langa og páskadag.

Þessa páska er allavega opið alla hátíðisdagana í klukkubúðunum svokölluðu. Nú veit ég að í þessum verslunum vinnur upp til hópa ungt fólk sem eflaust er fegið að fá böns af stórhátíðamonníi í buddurnar sínar á dögum sem þessum.

En fordæmið sem þetta gefur er slæmt. Þetta snýst nefnilega ekki bara um trúfrelsi og athafnafrelsi, ágætu Vantrúarklerkar! Heldur líka um það hvort vinnandi fólk í landinu muni áfram njóta einhverrar friðhelgi frá vinnuveitendum sínum á hátíðisdögum, kirkjulegum jafnt sem veraldlegum.

Því miður er alltaf verið að kroppa í þessa daga. Ýmist í nafni trúfrelsis eða ,,aukinna krafna viðskiptavina um þjónustu". Nú er svo komið að jóladagur er einn eftir. Nú má hafa opið alla páskana ef svo ber undir í verslunum undir ákveðinni stærð og aðfangadagur er af óskiljanlegum ástæðum verslunardagur til hádegis eða jafnvel fram á miðjan daginn (í Danmörku er lokað á aðfangadag). Annar í jólum er svipaður og páskarnir - opið í klukkubúðum en lokað í stórmörkuðum.

Ef á annað borð er opið á helgidögum, þá eiga eigendur verslana, bíóhúsa og kaffihúsa að standa vaktina. En það er ekki að mínu mati hægt að skikka fólk - sem ekki vill vinna á þessum dögum - til þess að vinna. Það er hættan við breytinguna sem orðin er á seinustu árum. Að allir dagar verði eins.

Helgidagalöggjöfin er ekki bara spurning um kirkjulegar stórhátíðir og takmarkanir á verslun, viðskiptum og ýmsum skemmtunum - heldur líka vinnuréttarlegt málefni. Sósíalistanum mér finnst það reyndar ansi magnað hvað mörgu fólki sem líka kallar sig sósíalista - til dæmis Ungum vinstri-grænum - er sama um það þó allt sé opið á þessum dögum. Vilja menn virkilega ekki hafa neina daga á árinu í friði frá þeim hinum sama kapítalisma sem menn tala sig hása á móti? 

Vinstriflokkarnir hafa reyndar á seinni árum farið að höfða æ meira til menntafólks á kostnað verkafólks, sem þó átti sinn þátt í að stofna hreyfingu jafnaðarmanna fyrir rúmum níutíu árum. Enda finnst mér einsog vinstri sinnaðir stjórnmálamenn hafi að sumu leyti fjarlægst alþýðuna - og reyndar verkalýðsforystan líka. Þess vegna er hætt við því að menn sofi á verðinum gagnvart því olnbogarými sem atvinnurekendur hafa skapað sér undanfarin ár.

Þó menn séu á ekki eitt sáttir við guð - sem John Lennon sagði að væri hugtak til þess að mæla sársauka okkar með - þá er alveg óþarfi að gera lítið úr hátíðis- og tyllidögum sem mikill meirihluti þjóðarinnar vill eiga í friði.

Vantrú heldur bingó á Austurvelli

Geir með gat á haus - börðum við stein!

Blaðrið í Geir Há hinum Harða er orðið efnahagsvandamál - einsog núverandi forseti sagði einhvern tímann um Steingrím Hermannsson.

Þessi annars viðkunnanlegi forsætisráðherra hefur greinilega ,,aldrei verið á togara" einsog mamma segir. Veit hann ekki að fleiri og fleiri fyrirtæki eru að hrökklast úr landi vegna þess að krónu-krípið er að ganga af þeim dauðum? Og hvað með heimilin í landinu? Fórnarkostnaðurinn af krónunni er fyrir lifandis löngu búinn að eyðileggja geðheilsu tugþúsunda Íslendinga.

Ráðuneyti Geirs H. Haarde: Okurverð, okurvextir, verðtrygging, fákeppni, einokun.

Ráðuneyti Geirs H. Haarde: Sjúklingaskattar, skólagjöld, biðlistar, skattfríðindi auðvaldsins, skattpíning okkar hinna.

Ráðuneyti Geirs H. Haarde: Stuðningur við stríðsrekstur, leyniþjónusta Björns Bjarnasonar Benediktssonar, Evrópufóbía.

Ráðuneyti Geirs H. Haarde: Stóriðjufyllerí, náttúruspjöll, einkavinavæðing vatns og Útvarps, landsbyggðin í rúst eftir kvótann.

Þetta lið myndi selja ömmu sína ef það gæti.   

Segi einsog Orri Harðar sagði um annan Geir af öðru tilefni - EKKI MEIR GEIR!

X-S fyrir endurreisn norræna velferðarkerfisins, réttlátt skattakerfi, friðsama utanríkisstefnu, erlenda banka, evru, nýsköpun, náttúruvernd og gott veður!

P.S. Hafnfirðingar! Segið NEI við stækkun álversins! Annars halda lánin ykkar og okkar allra að hækka. Alveg óþarfi að fara á hausinn fyrir Rannveigu Rist!

Geir: Ranghugmyndir að upptaka evru leysi öll vandamál

Í tilefni (gær)dagsins.......

Vöggukvæði róttækrar móður

Enn syng ég gamalt stef við þinn sængurstokk í kvöld
er sólin rennur langt að fjallabaki
um þá sem sitja sléttir og slóttugir við völd
og sleppa aldrei neinu fantataki.
Morðingjar heimsins og myrkraverkaher
munu reyna að draga úr þér kjarkinn
en gleymdu því samt aldrei að meira en maklegt er
að á mörgum þeirra höggvist sundur barkinn.

Þeir eiga glæstar hallir þeir eiga lúxusbíl
þeir eiga meir en nóg til hnífs og skeiðar
þeir kæfa okkur í táragasi og kalla okkur skríl
þeir koma okkar vandræðum til leiðar.
Morðingjar heimsins og myrkraverkaher
munu eflaust pína þig til dauða
en gleymdu því samt aldrei að meira en maklegt er
að úr mörgum þeirra vætli blóðið rauða.

Svo segi ég að lokum fyrst sólin hnigin er
og svefnsins engill strýkur þér um hvarma
að margan góðan drenginn þeir myrtu þar og hér
og margur hlaut að dylja sína harma.
Morðingjar heimsins og myrkraverkaher
myrða okkur líka einhvern veginn
en gleymdu því samt aldrei að meira en maklegt er
að af mörgum þeirra væri skjátan flegin.

(Böðvar Guðmundsson)

Útvarpsþjónusta í Páls þágu!

Nú eru menntamálaráðherra og útvarpsstjóri búin að skrifa undir RÚV-ohf-þjónustusamninginn. Úr því sem komið er - þá er það svosem rökrétt skref.

Páll var reyndar á leiðinni með að milda andstöðu mína við oháeffunina frægu þegar hann kynnti um daginn niðurskurð á stjórnunarbatteríi Ríkisútvarpsins.

En svo fréttir maður af því að hann hafi hækkað sín eigin laun um nokkur hundruð þúsundir króna. Hvar var öll hagræðingin Páll þegar þetta fór svo bara í þinn eigin vasa?

En alveg týpískt fyrir allar einkavæðingar. Topparnir hafa alltaf hækkað við sig kaupið en því miður hef ég ekki séð að dagskrárgerðarfólkið á Útvarpinu og Sjónvarpinu hafi hækkað. Reyndar fer það alltaf í taugarnar á mér við Pál Magnússon hvað hann virðist hafa miklu minni áhuga á Útvarpinu heldur en Sjónvarpinu. Vonum að það reynist rangt hjá mér.

Annars segir Heiða söngkona og fyrrverandi Næturvörður á Rás tvö skoðun sína á þessu í dag í síðdegisútvarpinu:

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras2/?file=4320560/10

Hefði ekki bara verið betra að hlusta á stjórnarandstöðuna í RÚV-málinu og gera nauðsynlegar breytingar á stofnuninni án ohf-ruglsins? Breytinganna var svo sannarlega þörf en alveg óþarfi að hræra saman opinberum rekstri og einkarekstri.

 Hvað sem þessu líður, þá ætla ég að hlusta á Rás tvö klukkan tvö á föstudaginn langa, því þá verður áhugaverður þáttur Freys Eyjólfssonar um það hvernig enn ein Bítlaplata hefði hljómað, ef fjórmenningarnir hefðu hrært í eina slíka meðan þeir voru allir ofan moldu!

Samningur um útvarpsþjónustu í almannaþágu undirritaður

FAST þeir sóttu sjóinn.....

......og sækja hann enn!

Grindavíkursjóarar eru nett brjálaðir að gera út frá því plássi miðað við sjólagið og brimið sem orðið getur í innsiglingunni þar, samanber þessa mynd af vefsetri Víkurfrétta:

Og ef menn vilja verða sjóveikir NÚNA þá er þetta málið:

http://www.youtube.com/watch?v=fX2Augg8Zk8

Ekki laust við að uppí hugann poppi minningabrot þar sem maður stóð og horfði útum gluggann á MS Akraborg í suðvestan stórsjónum. Upp og niður, vagg og velta, rokkendról, afsakiði meðanað ég æli...........

(...nú er verst að Moggabloggið skuli ekki eiga svona ælubroskall einsog Málefnin.com....)

Reyndar var ég aldrei sjóveikur - sem betur fer. En mikið óskaplega átti sumt fólk bágt þennan klukkutíma sem sjóferðin tók. Ekki nóg með það, heldur var Boggan uppí fimm korter að veltast milli Faxaflóahafna þegar verst voru veðrin útsynninganna. Þá var farin lengri leið en venjulega - ,,djúpa leiðin" svokallaða.

Sjálfur eyddi ég löngum stundum í það að fylgjast með Akraborginni og fleiri skipum berjast við útsynninginn útum stofugluggann heima á Jaðarsbrautinni meðan ég bjó þar. Það var oft tignarleg sjón að sjá fleyin hefja sig uppá öldufaldana, staðnæmast þar um stund og pompa síðan niður í öldudalina. Man einmitt eftir því um borð í Akraborginni þegar hún fór niður af háum öldum - ágjöfin þeyttist yfir stefnið uppá rúðuna - og mann kitlaði ósegjanlega í magann. En á sama tíma gerðu einhverjir aðrir magar byltingu.

Spýjuþeysingar hafa venjulegast í för með sér slæma lykt fyrir þá sem nálægir eru. Þá er ráðið að fara útá dekk og fá sér frískt loft. Það var helst þessi ælulykt sem sáð gat fræjum flökurleikans hjá mér. En sjóveikin og ég áttum samt aldrei samleið. Fyrir mér voru ,,vondu" sjóferðirnar ekki endilega leiðinlegastar þeirra hundruða klukkustunda sem maður sigldi milli Akraness og Reykjavíkur. En skiljanlega var suðvestanáttin uppfull af klígju fyrir svo marga.

Nú er hins vegar mál að linni áður en lesendur taka til við að æla á lyklaborðin sín.......

,,Þetta er farið að verða nokkuð langt,..."

....umlaði fraukan. ,,Já, er ekki það? Það er von þér segið það. Þetta er ljóta veðrið? Er yður illt?"

Svo linaði hún á tökunum, og ég herti á augnablikunum með örari hreyfingum. Loks kom það. Hvílík óviðjafnanleg sæla! Svo var allt búið. En sá viðbjóður! Klukkan tólf í nótt skulu lífsreglurnar í gildi, allir paragrafarnir, líka I. paragraf a. Það var eitthvað annað en mér þætti vænt um hana lengur. Er ástin svona í praksís?

Ætli Guðbjörg Hildur Kolbeins hefði ekki tekið Þórberg á teppið fyrir frásögnina af Hólavallagarðsdrættinum fræga? Mig grunar að svo hefði verið!

Ein snilldarmynd af kallinum fyrst hann á afmæli á mánudaginn:

Grettukeppnissérfræðingar nútímans eiga ekkert í Þórberg Þórðarson!

 

Er Kvennalistinn búinn að yfirtaka vinstriflokkana?

Eins mikill jafnréttissinni og ég tel mig vera, þá er kvenréttishyggja (öfgafemínismi) farinn að yfirskyggja félagshyggjuna í stefnuskrám Samfylkingar og VaffGé. Það er vissulega ennþá verk að vinna í átt að jafnrétti kynjanna enda er konan því miður á sumum sviðum ennþá "[..]the nigger of the world", líktog John Lennon kvað réttilega.

 Þetta á sérstaklega við um launamun kynjanna og hina ömurlegu launaleynd sem hefur kerfisbundið haldið konum og lægra launuðum stéttum (sem að stórum hluta eru konur) niðri í launakjörum. Þetta er hið stóra baráttumál femínista og jafnréttissinna almennt. Auk þess vitaskuld að berjast á móti mansali, vændi, kynbundnu ofbeldi og óæskilegum afleiðingum klámvæðingarinnar - hvar jú hallar á konur að stærstum hluta.

Að ég tali ekki um slæmt hlutskipti kvenna og barna í þriðja heiminum. Þetta eru hin raunverulegu baráttumál kvennahreyfingarinnar.

En ég get ekki fallist á þá rosalegu kvenréttishyggju sem birtist í ályktunum Vinstri grænna og kvennahreyfingar Samfylkingar um kynjakvóta, og samþættingu kynjafræðilegra sjónarmiða við allar stjórnvaldsaðgerðir. Að ég tali nú ekki um netlögreglu Steingríms Joð gegn klámi á netinu: Óframkvæmanleg tillaga sem eyðileggur réttmætan málstað okkar sem lítum á klám sem afskræmingu á kynlífi og hlutgervingu kvenlíkamans.

Í hjarta mínu er ég sammála jöfnum hlut kynjanna ef sú kjörstaða er uppi að viðkomandi nefnd/ráð/ríkisstjórn/alþingi/sveitarstjórn/fyrirtækisstjórn er skipuð sem allra hæfustum einstaklingum. En jákvæð mismunun er vandmeðfarin og menn skulu varast að beita henni ef um leið er verið að útiloka hæfari einstaklinga en hina útvöldu þegar kemur að vali í stjórnir, ráð og nefndir á vegum hins opinbera eða fyrirtækja. Við erum ekki að gera konum greiða með jákvæðri mismunun nema í algjörum undantekningartilvikum (til dæmis ef karlar eru kerfisbundnir teknir framyfir í hverju einasta tilviki).

Að mínu mati gengur hæfni og/eða niðurstöður lýðræðislegra kosninga ávallt framyfir kynferði, kynhneigð eða þjóðerni þeirra sem setjast í stjórnir fyrirtækja eða eru kosnir á opinberar fulltrúasamkundur.

Einsog femínistar eru upp til hópa frambærilegt fólk, (já karlar eru líka femínistar) þá þykir mér heldur dapurlegt hversu lítinn áhuga þeir virðast hafa á málefnum kvenna sem vinna langan vinnudag fyrir skítalaun - eru jafnvel í fleiri en einni og fleiri en tveimur vinnum. Nema kannski Steinunn Valdís - hún sýndi afturhaldsöflum í tvo heimana þegar hún hækkaði launin í leikskólunum í fyrravetur.

En gegnumsneytt þykir mér málflutningur kvenfrelsissinna lykta af yfir- og millistéttabakgrunni. Það er einsog feministar hafi margir hverjir ekki migið í saltan sjó. Af hverju skiptir mestu máli að koma konum að í flestar stjórnunarstöður - nú eða gera konu að forsætisráðherra? Af hverju skiptir þetta mestu máli á meðan stórum kvennastéttum, til dæmis uppfræðslustéttum, umönnunarstéttum og heilbrigðisstéttum eru greidd smánarlaun? Og hvað með konurnar í frystihúsunum? Eða skúringunum? Millistétta-femínisminn skemmir fyrir raunverulegum baráttumálum kvenna (og um leið karla).

Ég hef engar áhyggjur af kvenþjóðinni þegar kemur að valdastöðum í framtíðinni. Konur eru jafn hæfar og karlar í að stjórna landinu og miðunum. Jafnvel hæfari ef eitthvað er. Þær hafa leitt hina miklu menntasókn seinustu ára og áratuga. En hæfni kvenna byggist á þeirra eigin verðleikum, ekki kynferðis þeirra. 

Verður jafnréttisbaráttan ekki að hugsast upp á nýtt góðir hálsar? Er áherslan á kynjuð stjórnmál farin að yfirskyggja stéttapólitíkina sem á að vera höfuðmál vinstrimanna? Jafnvel í allsnægtaþjóðfélagi dagsins í dag skiptir mestu að berjast gegn ofríki auðvaldsins. Vissulega hafa lengstum gengið saman hönd í hönd auðvald og karlaveldi, en það breytir því ekki að jafnari skipting lífsgæðanna og lífskjaranna er hin eina sanna jafnréttisbarátta. Og herferðin gegn vaxandi stéttaskiptingu seinustu ára er mál okkar allra - ekki síst kvenna sem draga rýrari björg í bú en þær eiga með réttu heimtingu á.

Þess vegna legg ég til að okkar frábæru kvenréttindafrömuðir á vinstri vængnum fókuseri frekar á raunverulegar meinsemdir kapítalísks þjóðfélags. Ójöfn skipting kökunnar er illkynja krabbamein sem dreift hefur sér útum allan þjóðarlíkamann. Tvennar afleiðingar þess skal ég nefna hér:

Í fyrsta lagi: Gríðarhátt hlutfall langskólagenginna þingmanna og sveitarstjórnamanna - einkum þingmanna. Góð menntun er hið besta mál en menntasnobbið er orðið yfirþyrmandi - líka á Alþingi. Flestir þingmenn hafa haft ágætar tekjur í fyrri störfum og eiga erfitt með að samsama sig láglaunastéttum og ekki síst þeim sem vinna við iðnir og verkleg störf af einhverju tagi. Ekki bara þingmenn Íhaldsins og Framsóknar, heldur einnig vinstra megin við miðju.

Verkafólk, bændur, sjómenn, aldraðir og öryrkjar og nýbúar eiga undir högg að sækja á löggjafarsamkundu þjóðarinnar og þar er meðal annars um að kenna prófkjörum flokkanna, sem útheimta gríðarleg útgjöld kandídatanna. Þessi skortur á fulltrúum láglauna- og minnihlutahópa virðist fara saman við allt of lágt hlutfall kvenna á þingi. Hvernig væri þá að ,,samþætta kynjuð sjónarmið" við aukna þátttöku láglaunakvenna í stjórnmálum? Einu konurnar á Alþingi sem ég man eftir úr verkalýðsstétt eru Margrét Frímannsdóttir og Jóhanna Sigurðardóttir. Og önnur þeirra hættir í vor!

Í annan stað: Með því að einblína á hlut kynjanna í stjórnum fyrirtækja horfa kvenfrelsissinnar framhjá alverstu aukaverkun kapítalismans. Þeirri staðreynd að í dag ráða eigendur og fjárfestar að baki fyrirtækjunum einir vali í stjórnir fyrirtækisins. Hvernig hafa kapítalistarnir skipað stjórnirnar hingað til? Jú, í eigin þágu og atvinnurekendanna. Með því að halda launafólki frá ákvarðanatöku í stjórnum fyrirtækjanna standa þeir vörð um óbreytt ástand þar sem hagsmunir fjármagnsins ganga ætíð fyrir hagsmunum þeirra sem með vinnu sinni skapa verðmætin. 

Þetta myndi ekkert breytast þótt við hefðum alltaf fiftí-fiftí karla og konur í stjórnunum. Ekki nema við förum raunverulega að vinna gegn þessu alræði kapítalsins, þannig að skylt verði að skipa stjórnirnar til helminga fulltrúum atvinnurekenda og launþega. Aðeins þannig er hægt að tala um jafnræði og jafnari dreifingu valds í atvinnulífinu og þjóðfélaginu öllu. Atvinnulýðræði kemur konum að sjálfsögðu til góða og örugglega myndi hlutfall þeirra í stjórnum fyrirtækja hækka til muna ef alræði auðstéttanna yrði aflétt í fyrirtækjunum. Þess vegna eiga femínistar að berjast fyrir atvinnulýðræði og jafnari skiptingu valdsins.

Gamli Kvennalistinn var nauðsyn á sínum tíma. Hann breytti stjórnmálaumræðu til góðs hér á landi og geta þær konur sem að honum stóðu verið stoltar af arfleifð hans. En þeir flokkar sem urðu til við uppstokkun vinstri vængsins fyrir átta árum síðan eru að stærstum hluta byggðir á hugsjónum sósíaldemókrata og sósíalista, einkum Samfylkingin. Kvennalistinn - ásamt umhverfisverndarfólki - hefur sett jákvæðan svip á hina nýju flokka vinstrimanna á Íslandi. En kvenfrelsissinnar verða að gæta sín á því að bera virðingu fyrir arfleifð gömlu A-flokkanna. Það verður ekki jafnrétti nema jafnaðarstefnan ráði för. Frelsi, jafnrétti og bræðra/systralag er forsenda jafnréttis kynjanna - ekki öfugt.

Er nema von að við kratar og kommar spyrjum: Er Kvennalistinn búinn að yfirtaka vinstriflokkana?